W tym tygodniu Gazeta opowiedziała historię o wdowie, której odmówiono prawa do majątku zmarłego męża po złożeniu wniosku o prawie siedemnaście miesięcy za późno.

W wydziale rodzinnym Sądu Najwyższego w sprawie Cowan przeciwko Foreman & Ors sędzia Mostyn powiedział, że sądy będą patrzeć nieprzychylnie na tak późne wnioski, w których nie wystąpiły wysoce wyjątkowe czynniki.

Ponieważ w tym przypadku nie było takich czynników, sędzia stwierdził, że granica usprawiedliwionego opóźnienia musi być mierzona w co najwyżej tygodniach lub miesiącach. Skarżąca argumentowała, że ​​nie została poinformowana o sześciomiesięcznym terminie składania wniosków zgodnie z ustawą o dziedziczeniu 1975. Jej problemem z wolą zmarłego męża było to, że nie zrozumiała swojej struktury i usposobienia, ponieważ większość swoich aktywów umieścił w dwóch funduszach powierniczych.

Minął sześciomiesięczny limit

Testament testamentu został przyznany trustom w grudniu 2016, a zatem sześciomiesięczny limit został wyczerpany w czerwcu następnego roku. Ale wniosek wdowy w sekcji 4 nie został złożony przed listopadem zeszłego roku.

Sprawiedliwość Mostyn powiedział, że wątpił w sugestię "stand-still" porozumienia między dwiema stronami, zezwalając na przedłużenie terminu na pozew. Prawnicy wdowie twierdzili, że jest to powszechna praktyka, ale sędzia nalegał, aby sąd, a nie strony, zadecydował, co stało się możliwym do przyjęcia terminem, jeśli chodzi o roszczenia spadkowe.

Gdyby istniały okresy, w których dozwolone byłyby legalne okresy, aby opóźnić działalność w trakcie negocjacji, roszczenia powinny zostać wydane na czas, a sąd został wezwany do zawieszenia postępowania w trakcie negocjacji.

Terminy w roszczeniach spadkowych

W przyszłych przypadkach, Justice Mostyn powiedział, że prywatne moratoria nie są liczone jako "zatrzymanie zegara" w przypadku opóźnień. Ograniczenia czasowe w roszczeniach dotyczących dziedziczenia miały na celu nie tylko zapewnienie zarządzania nieruchomościami, ale także uniknięcie stresu i kosztów dalszych działań. Chroniły one beneficjentów przed nieaktualnymi roszczeniami, niezależnie od tego, czy majątek został rozdzielony, czy też nie, a sądy nie powinny być obciążane nieaktualnymi roszczeniami, które powinny były zostać złożone znacznie wcześniej.

Ponadto, sędzia stwierdził, że powód miał "praktycznie zerową szansę na sukces", nawet jeśli jej wniosek trafił do sądu, więc nie było dobrych powodów do opóźnienia, a on odmówił zgody na wniosek.

Finders International poleca Polityka komfortu brakujących beneficjentów dla bezpieczeństwa i spokoju wszystkich administratorów i wykonawców. Może być stosowany w przypadkach, gdy nie można ustalić konkretnych spadkobierców lub gałęzi rodziny, lub nie jest już ekonomicznie opłacalne, aby kontynuować badania w celu zlokalizowania "zaginionych" spadkobierców.